Stan faktyczny – zgodnie z opisem zawartym w interpretacji:
„Spółka dokonuje zakupu samej energii elektrycznej bez gwarancji pochodzenia, a następnie nabywa gwarancje pochodzenia, w celu jej tzw. „zazielenienia”, zazwyczaj po kalkulacji sprzedanego przez siebie wolumenu energii elektrycznej. Wtedy to Spółka dokonuje zakupu gwarancji pochodzenia od wytwórcy, na rzecz którego na podstawie jego wniosku Prezes URE wydał gwarancji pochodzenia. Zakup gwarancji pochodzenia stanowi warunek sine qua non realizacji celu biznesowego, jakim jest sprzedaż energii elektrycznej pochodzącej wyłącznie z odnawialnych źródeł, a w konsekwencji osiągania przez Spółkę przychodów.
Koszty ponoszone przez Spółkę na zakup gwarancji pochodzenia w celu ich umorzenia ponoszone są w celu uzyskania przychodów i pozostają w związku funkcjonalnym z przychodami, ponieważ konieczność ich poniesienia wynika z uregulowań prawnych rynku energii, są one kosztami związanymi z przychodami. Zakup gwarancji pochodzenia należy uznać za formalny obowiązek, będący warunkiem, od którego de facto zależy możliwość dokonywania obrotu zieloną energią.
Spółka powzięła wątpliwość, czy wydatki poniesione przez nią w roku 2024 na nabycie gwarancji pochodzenia, w celu „zazielenienia” energii elektrycznej, której sprzedaż miała miejsce w 2023 roku stanowią koszty bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodu. Gwarancje, zostały nabyte po roku podatkowym sprzedaży energii elektrycznej, jednak przed jego formalnym zamknięciem i przed sporządzeniem rocznej deklaracji CIT za 2023 rok”.
Stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (główne tezy):
- „Poniesione przez Spółkę wydatki na zakup gwarancji pochodzenia wykazują związek z przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę, który warunkuje możliwość ich osiągania. Innymi słowy, bez ich poniesienia uzyskanie tych przychodów nie byłoby możliwe. Wydatki wskazane we wniosku są zatem niewątpliwie ukierunkowane na osiągnięcie przychodów, a nie tylko na zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła.
- Wydatki poniesione przez Spółki na nabycie gwarancji pochodzenia są zatem związane z uzyskaniem przychodów przez co wypełniona została przesłanka celowościowa, o jakiej mowa w art. 15 ust. 1 updop, przy czym ww. wydatki związane są w sposób bezpośredni z przychodami. Wobec tego, wydatki te stanowią bezpośrednie koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 4 updop.
- Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera przepisów wyłączających możliwość zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie w celu umorzenia gwarancji pochodzenia energii elektrycznej do kosztów podatkowych.
- Wydatki poniesione na zakup gwarancji pochodzenia powinny więc zostać powiązane z konkretnymi przychodami i powinny stanowić koszt bezpośrednio związany z osiąganymi przez Spółkę przychodami ze sprzedaży energii elektrycznej.
- Niezbędność poniesienia tych kosztów dla uzyskania przychodów ze sprzedaży energii elektrycznej wynika przede wszystkim z ukształtowanej przepisami Prawa energetycznego regulacji rynku energii elektrycznej.
- (…) wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie ww. gwarancji w celu ich umorzenia, stanowią koszty bezpośrednio związane z przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę ze sprzedaży wyprodukowanej energii. Zakup gwarancji został dokonany przed formalnym zamknięciem roku podatkowego 2023 oraz przed sporządzeniem i złożeniem deklaracji rocznej CIT za 2023 rok.
- Spółka powinna dla celów podatkowych rozpoznać koszt nabycia gwarancji pochodzenia energii, w roku podatkowym w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.”
Cała interpretacja podatkowa dostępna jest pod adresem: https://eureka.mf.gov.pl/informacje/podglad/606017;keyWords=energia-energia%20elektryczna