Artykuły dotyczące rynku ciepła

Kiedy jest wymagana koncesja na dystrybucję energii elektrycznej lub ciepła

/w , , /przez

Koncesja na dystrybucję energii elektrycznej lub ciepła – kiedy jest wymagana?

Dystrybucja w rozumieniu ustawy – Prawo energetyczne to transport energii elektrycznej sieciami dystrybucyjnymi w celu ich dostarczania odbiorcom lub rozdział ciepła do odbiorców przyłączonych do sieci ciepłowniczej. Dystrybucja nie obejmuje sprzedaży energii. Dostarczanie energii elektrycznej w stacji ładowania do zainstalowanych w niej punktów ładowania też nie stanowi dystrybucji.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy – Prawo energetyczne uzyskania koncesji wymaga przesyłanie lub dystrybucja energii (ciepła lub energii elektrycznej). Nie wymaga koncesji przesyłanie lub dystrybucja ciepła, jeżeli łączna moc zamówiona przez odbiorców nie przekracza 5 MW.

Dystrybucja energii elektrycznej

Koncesja na dystrybucję energii elektrycznej wymagana jest w każdym wypadku kiedy prowadzona jest działalność gospodarcza w tym zakresie. Nie mamy ograniczeń ilościowych poprzez np. ograniczenie poziomów napięć, lub mocy zamówionej przez odbiorców. Nie ma znaczenie również obszar na jakim prowadzimy taką dystrybucję. Wystarczający może być obszar obiektu przemysłowego w którym istnieć będą sieci rozdzielcze, którymi będzie dostarczana energia elektryczna.

Przesyłanie i dystrybucja ciepła

W przypadku dystrybucji ciepła działalność ta połączona jest również z przesyłaniem ciepła. Względy praktyczne uniemożliwiają rozdzielenie działalności w zakresie dystrybucji ciepła od przesyłania ciepła. Dlatego podmiot zamierzający prowadzić taką działalność musi posiadać koncesję obejmującą oba te rodzaje działalności. Ustawodawca jednak konsekwentnie nie wymaga posiadani koncesji od przedsiębiorcy, który dostarcza ciepło do odbiorców o mocy zamówionej poniżej 5 MW. Możliwe jednak w praktyce będą takie przypadki, kiedy dany przedsiębiorca będzie zobowiązany posiadać koncesję na wytwarzanie ciepła (bo będzie posiadał odbiorców przyłączonych bezpośrednio do źródła i odbiorców zasilanych z sieci o mocy łącznej zamówionej powyżej 5 MW), ale nie przekroczy pułapu 5 MW mocy zamówionej dla odbiorców zasilanych przy wykorzystaniu sieci i w tym zakresie działalność ta nie będzie podlegała koncesjonowaniu.

 

Pomocne definicje:

Instalacje

to urządzenia z układami połączeń między nimi

Sieci

to instalacje połączone i współpracujące ze sobą, służące do przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, należące do przedsiębiorstwa energetycznego

Sieć przesyłowa

to sieć gazową wysokich ciśnień, z wyłączeniem gazociągów kopalnianych i bezpośrednich, albo sieć elektroenergetyczną najwyższych lub wysokich napięć, za której ruch sieciowy jest odpowiedzialny operator systemu przesyłowego

Sieć dystrybucyjna

to sieć gazowa wysokich, średnich i niskich ciśnień, z wyłączeniem gazociągów kopalnianych i bezpośrednich, albo sieć elektroenergetyczną wysokich, średnich i niskich napięć, za której ruch sieciowy jest odpowiedzialny operator systemu  dystrybucyjnego

Operator systemu dystrybucyjnego

to przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej, odpowiedzialne za ruch sieciowy w systemie dystrybucyjnym gazowym albo systemie dystrybucyjnym elektroenergetycznym, bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tego systemu, eksploatację, konserwację, remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci dystrybucyjnej, w tym połączeń z innymi systemami gazowymi albo innymi systemami elektroenergetycznymi.

 Według stanu prawnego – na dzień 18 listopada 2019 r.

Kiedy jest wymagana koncesja na wytwarzanie energii elektrycznej lub ciepła?

/w , , /przez

Kiedy wymagana jest koncesja

Odpowiedź na pytanie – kiedy jest wymagana koncesja na wytwarzanie energii elektrycznej lub ciepła znajdziemy na gruncie ustawy – Prawo energetyczne. Wytwarzanie w rozumieniu ustawy – Prawo energetyczne to produkcja energii (energii elektrycznej lub ciepła) w procesie energetycznym. Działalność w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła wymaga koncesji w pewnych określonych przypadkach. Stanowi o tym art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo energetyczne. W myśl tego przepisu uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii  (energii elektrycznej lub ciepła), z wyłączeniem wytwarzania:

a) energii elektrycznej w źródłach o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nieprzekraczającej 50 MW niezaliczanych do instalacji odnawialnego źródła energii lub do jednostek kogeneracji,

b) energii elektrycznej w mikroinstalacji lub w małej instalacji,

c) energii elektrycznej:

– z biogazu rolniczego,

– wyłącznie z biogazu rolniczego w kogeneracji,

– wyłącznie z biopłynów w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii,

d) ciepła w źródłach o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nieprzekraczającej 5 MW.

Wytwarzanie energii elektrycznej

Pierwszym kryterium, które decyduje o konieczności posiadania koncesji – jest analiza czy będzie prowadzona działalność gospodarcza. Jeżeli dany podmiot planuje wyłącznie wykorzystywać energię na własne potrzeby – to nie mamy do czynienia z prowadzeniem działalności gospodarczej i wymogiem posiadania koncesji. Niemniej jednak pamiętajmy, że co do zasady, w sytuacji kiedy chcemy korzystać z systemów wsparcia to przepisy szczególne mogą wprowadzać wymóg posiadania koncesji – bez względu na ocenę czy w danym momencie jest prowadzona działalność.

Kolejne kryterium również jest związane z systemami wsparcia. Jeżeli bowiem uznamy, że chcemy, aby nasze źródło było uznawane za odnawialne źródło energii lub jednostkę kogeneracji (czyli innymi słowy chcemy korzystać z uprawnień jakie przysługują instalacji OZE lub kogeneracyjnej) – to również musimy uzyskać koncesję.

Kryterium obiektywnym, niezależnym od naszej woli wykorzystania źródła jest kryterium wielkości mocy zainstalowanej. Jeżeli przekracza ona 50 MW to konieczne jest uzyskanie koncesji (z wyłączeniem wytwarzania  z biogazu rolniczego, wyłącznie z biogazu rolniczego w kogeneracji, wyłącznie z biopłynów w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii). Ze względów pragmatycznych wykluczyć należy również możliwość użytkowania źródła o mocy powyżej 50 MW używanego wyłącznie dla własnych celów a nie prowadzenia działalności gospodarczej.

Nie koncesja a wpis do rejestru – działalność regulowana

Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w małej instalacji, jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy – Prawo przedsiębiorców. Wymaga wpisu do rejestru wytwórców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji, prowadzonego przez Prezesa URE.

Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego w instalacjach innych niż mikroinstalacja (ale także biogazu rolniczego jako samego paliwa), jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy – Prawo przedsiębiorców. Wymaga wpisu do rejestru wytwórców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie biogazu rolniczego, prowadzonego przez Dyrektora Generalnego KOWR.

Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie z biopłynów w instalacjach odnawialnego źródła energii (ale także bipłynów jako samego paliwa), jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy – Prawo przedsiębiorców. Wymaga wpisu do rejestru wytwórców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie biopłynów, prowadzonego przez Dyrektora Generalnego KOWR.

Wytwarzanie ciepła

W przypadku wytwarzania ciepłą, podobnie jak w przypadku wytwarzania energii elektrycznej, pierwszym kryterium, które decyduje czy mamy do czynienia z obowiązkiem uzyskania koncesji, jest sposób wykorzystania tego ciepła. Jeżeli bowiem wykorzystujemy to ciepło wyłącznie dla celów własnych to nie prowadzimy działalności gospodarczej.

Kolejnym kryterium jest moc zainstalowana źródła. Mówimy tutaj o mocy łącznej wszystkich źródeł eksploatowanych przez dany podmiot prawny. Jeżeli więc użytkujemy dla celów zarobkowych kilka źródeł, których łączna moc zainstalowana przekracza 5 MW to co do zasady musimy posiadać koncesję na tą działalność gospodarczą.

Ustawa – Prawo energetyczne wprowadza jednak w art. 32 ust. 4 – dodatkowe kryterium ograniczające potrzebę uzyskania koncesji. Podmiot użytkujący dla celów prowadzenia działalności gospodarczej źródło ciepła nie będzie musiał uzyskać koncesji jeżeli:

  • ciepło uzyskiwane jest w przemysłowych procesach technologicznych (mówimy tutaj o cieple odzysknicowym),
  • gdy wielkość mocy zamówionej przez odbiorców nie przekracza 5 MW.

Pomocne definicje:

Instalacja odnawialnego źródła energii

to instalacja stanowiącą wyodrębniony zespół:

a) urządzeń służących do wytwarzania energii opisanych przez dane techniczne i handlowe, w których energia jest wytwarzana z odnawialnych źródeł energii, lub

b) obiektów budowlanych i urządzeń stanowiących całość techniczno-użytkową służący do wytwarzania biogazu rolniczego

– a także połączony z tym zespołem magazyn energii, w tym magazyn biogazu rolniczego.

Jednostka kogeneracji

to wyodrębniony zespół urządzeń, który może wytwarzać energię elektryczną w kogeneracji, opisany poprzez dane techniczne.

Mikroinstalacja

to instalacja odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.

Mała instalacja

to instalacja odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 kW i mniejszej niż 500 kW, przyłączona do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu większej niż 150 kW i nie większej niż 900 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest większa niż 50 kW i mniejsza niż 500 kW.

Biogaz rolniczy

to gaz otrzymywany w procesie fermentacji metanowej surowców rolniczych, produktów ubocznych rolnictwa, płynnych lub stałych odchodów zwierzęcych, produktów ubocznych, odpadów lub pozostałości z przetwórstwa produktów pochodzenia rolniczego lub biomasy leśnej, lub biomasy roślinnej zebranej z terenów innych niż zaewidencjonowane jako rolne lub leśne, z wyłączeniem biogazu pozyskanego z surowców pochodzących z oczyszczalni ścieków oraz składowisk odpadów.

Biopłyny

to ciekłe paliwa dla celów energetycznych innych niż w transporcie, w tym do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła, wytworzone z biomasy, wykorzystywane w instalacjach spełniających wymagania w zakresie standardów emisyjnych, o ile takie standardy zostały określone na podstawie przepisów o ochronie środowiska.

Według stanu prawnego – na dzień 18 listopada 2019 r.

Grupa P4B

Istotne zmiany w zakresie procedury udzielania i cofania koncesji przez Prezesa URE

/w , , , , /przez

Z dniem 1 sierpnia 2016 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw z dnia 7 lipca 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1052), która istotnie nowelizuje wymagania dotyczące uzyskania koncesji na działalność energetyczną.

Najważniejsze zmiany dotyczą kwestii udokumentowania niekaralności w toku postępowania o udzielenie koncesji oraz udzielania koncesji na na wytwarzanie paliw ciekłych lub koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą.

 

Po dokonanej nowelizacji – brzmienie art. 33 ustawy – Prawo energetyczne jest następujące (oznaczono zmieniane elementy przepisu):

1. Prezes URE udziela koncesji wnioskodawcy, który:
1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Turcji;
2) dysponuje środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności bądź jest w stanie udokumentować możliwości ich pozyskania;
3) ma możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności;
4) zapewni zatrudnienie osób o właściwych kwalifikacjach zawodowych, o których mowa w art. 54;
5) uzyskał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu albo decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej, o której mowa w ustawie z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących.

1a. Prezes URE udziela koncesji na obrót gazem ziemnym z zagranicą wnioskodawcy, który:
1) posiada własne pojemności magazynowe lub
2) zawarł umowę przedwstępną o świadczenie usługi magazynowania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, o których mowa w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz.U. Nr 52, poz. 343, z późn. zm.305)), w wielkości ustalonej zgodnie z art. 25 ust. 2 tej ustawy, lub
3) został zwolniony z obowiązku utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1 ustawy wymienionej w pkt 2.

1b. Prezes URE udziela koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych lub koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą wnioskodawcy, który:
1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nabywa paliwa ciekłe na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach oddziału z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej utworzonego na warunkach i zasadach określonych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej i nabywa paliwa ciekłe na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej przez ten oddział;
2) złożył zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w art. 38a;
3) jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług zgodnie z art. 97 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710, 846, 960 i 1052);
4) posiada własne pojemności magazynowe lub zawarł umowę przedwstępną o magazynowanie zapasów obowiązkowych paliw, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy wymienionej w ust. 1a pkt 2, albo posiada zgodę Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych lub ministra właściwego do spraw energii na zawarcie odpowiednio umowy, o której mowa w art. 11 lub art. 11a ust. 5 tej ustawy.

1c. Przedsiębiorstwo energetyczne, któremu została udzielona koncesja na podstawie zawartej umowy przedwstępnej lub zgody, o której mowa w ust. 1b pkt 4, jest obowiązane powiadomić Prezesa URE o zawarciu tej umowy, w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia, a także o każdej nowo zawartej umowie, o której mowa w art. 10 i art. 11 ustawy wymienionej w ust. 1a pkt 2, w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia, w całym okresie posiadania koncesji.

2. Uzyskanie koncesji, o której mowa w ust. 1, nie zwalnia z obowiązku uzyskania innych koncesji lub zezwoleń wymaganych na podstawie odrębnych przepisów.

3. Nie może być wydana koncesja wnioskodawcy:
1) który znajduje się w postępowaniu upadłościowym lub likwidacji;
2) któremu w ciągu ostatnich 3 lat cofnięto koncesję na działalność określoną ustawą z przyczyn wymienionych w art. 58 ust. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej lub którego w ciągu ostatnich 3 lat wykreślono z rejestru działalności regulowanej z przyczyn, o których mowa w art. 71 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej;
3) skazanemu prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą;
4) który po dniu złożenia wniosku został wykreślony z rejestru podatników podatku od towarów i usług.
5)skazanemu prawomocnym wyrokiem za przestępstwo skarbowe polegające na zmianie przeznaczenia paliw ciekłych, powodujące uszczuplenie należności publicznoprawnej wielkiej wartości albo skazanemu za takie przestępstwo skarbowe, gdy wartość przedmiotu czynu zabronionego jest wielka;
6) jeżeli inny podmiot posiadający wobec niego znaczący wpływ lub sprawujący nad nim kontrolę albo współkontrolę w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 34-36 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, został w ciągu ostatnich 3 lat prawomocnie skazany za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe mające związek z przedmiotem działalności gospodarczej określonej ustawą, z uwzględnieniem pkt 5.

3a. W przypadku wnioskodawcy będącego osobą prawną lub jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, albo przedsiębiorcą zagranicznym lub przedsiębiorcą zagranicznym prowadzącym działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach oddziału z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej utworzonego na warunkach i zasadach określonych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, warunek, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, dotyczy również członków zarządów, rad nadzorczych oraz osób uprawnionych do ich reprezentowania.

3b. (uchylony).

3c. Prezes URE zawiesza postępowanie o udzielenie koncesji w przypadku wnioskodawcy, wobec którego wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów w sprawie popełniania przestępstwa lub przestępstwa skarbowego mającego związek z przedmiotem działalności gospodarczej określonej ustawą lub gdy wydano takie postanowienie wobec osób oraz członków, o których mowa w ust. 3a, do czasu zakończenia postępowania.

4.(uchylony)

5. Prezes URE, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw energii, informuje Komisję Europejską o przyczynach odmowy udzielenia wnioskodawcy koncesji.

Jednocześnie w przepisach przejściowych wskazano – art. 6 ustawy przywołanej na wstępie:

1. Przedsiębiorstwa energetyczne, którym została udzielona koncesja na wytwarzanie paliw ciekłych lub obrót paliwami ciekłymi z zagranicą, niespełniające warunków, o których mowa w art. 33 ust. 1b pkt 1 i 3 ustawy Prawo energetyczne, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są obowiązane do dostosowania prowadzonej działalności do tych warunków oraz do złożenia wniosku o zmianę tej koncesji, w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydaje decyzję w sprawie koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych lub obrót paliwami ciekłymi z zagranicą na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku.
3. Do czasu wydania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki decyzji, o której mowa w ust. 2, przedsiębiorstwa energetyczne mogą prowadzić działalność polegającą na wytwarzaniu paliw ciekłych lub na obrocie paliwami ciekłymi z zagranicą na podstawie koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych lub obrót paliwami ciekłymi z zagranicą wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2016 r.
4. W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne nie złoży w terminie wniosku, o którym mowa w ust. 1, koncesja udzielona temu przedsiębiorstwu na wytwarzanie paliw ciekłych lub obrót paliwami ciekłymi z zagranicą wygasa z mocy prawa z dniem upływu terminu do złożenia wniosku o zmianę koncesji.

Zmianie uległ również art. 35 ustawy – Prawo energetyczne i po nowelizacji brzmienie jest następujące (oznaczono zmieniane elementy przepisu):

1. Wniosek o udzielenie koncesji powinien zawierać w szczególności:
1) oznaczenie wnioskodawcy i jego siedziby lub miejsca zamieszkania, a w razie ustanowienia pełnomocników do dokonywania czynności prawnych w imieniu przedsiębiorcy – również ich imiona i nazwiska;
2) określenie przedmiotu oraz zakresu prowadzonej działalności, na którą ma być wydana koncesja, oraz projekt planu, o którym mowa w art. 16;
3) informacje o dotychczasowej działalności wnioskodawcy, w tym sprawozdania finansowe z ostatnich 3 lat, jeżeli podmiot prowadzi działalność gospodarczą;
4) określenie czasu, na jaki koncesja ma być udzielona, wraz ze wskazaniem daty rozpoczęcia działalności;
5) określenie środków, jakimi dysponuje podmiot ubiegający się o koncesję, w celu zapewnienia prawidłowego wykonywania działalności objętej wnioskiem;
6) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile przedsiębiorca taki numer posiada, lub numer równoważnego rejestru państw członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Turcji oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP).

1a. Wniosek o udzielenie koncesji na obrót gazem ziemnym z zagranicą powinien ponadto określać prognozowaną wielkość przywozu gazu ziemnego oraz sposób utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zgodnie z ustawą wymienioną w art. 33 ust. 1a pkt 2, lub zawierać informację o wydaniu przez ministra właściwego do spraw energii decyzji, o której mowa w art. 24 ust. 5a tej ustawy, wraz z dołączoną kopią tej decyzji.

1b. Wnioskodawca, który rozpoczyna prowadzenie działalności gospodarczej wyłącznie w zakresie wywozu gazu ziemnego, jest zwolniony z obowiązku dołączenia do wniosku o udzielenie koncesji na obrót gazem ziemnym z zagranicą informacji o wydaniu przez ministra właściwego do spraw energii decyzji, o której mowa w art. 24 ust. 5a ustawy wymienionej w art. 33 ust. 1a pkt 2.

1c. Wniosek o udzielenie koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych oraz koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą powinien ponadto zawierać, odpowiednio do rodzaju działalności:
1) wskazanie prognozowanej wielkości produkcji lub przywozu paliw ciekłych na okres co najmniej 3 lat;
2) opis sposobu utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub paliw, o których mowa w art. 5 ustawy wymienionej w art. 33 ust. 1a pkt 2, na okres co najmniej 3 lat;
3) opis sposobu realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego, o którym mowa w art. 23 ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych na okres co najmniej 3 lat;
4) dane osób uprawnionych lub wchodzących w skład organu uprawnionego do reprezentowania wnioskodawcy, obejmujące:
a) imię i nazwisko,
b) datę i miejsce urodzenia,
c) obywatelstwo,
d) numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), o ile został nadany,
e) serię i numer paszportu albo innego dokumentu stwierdzającego tożsamość,
f) adres zamieszkania;
5) listę wspólników lub akcjonariuszy, posiadających co najmniej 20% udziałów lub akcji, w przypadku wnioskodawcy innego niż osoba fizyczna;
6) wskazanie miejsca magazynowania zapasów, o których mowa w pkt 2, oraz tytuł prawny do powierzchni magazynowej, w której te zapasy będą magazynowane, lub kopię umowy przedwstępnej, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 33 ust. 1a pkt 2, lub kopię decyzji Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych lub ministra właściwego do spraw energii zawierającej zgodę na zawarcie odpowiednio umowy, o której mowa w art. 11 lub art. 11a ust. 5 tej ustawy;
7) zaświadczenie o zarejestrowaniu wnioskodawcy jako podatnika podatku od towarów i usług.

2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność polegającą na wytwarzaniu paliw ciekłych lub obrocie paliwami ciekłymi z zagranicą jest zobowiązane złożyć, przed udzieleniem koncesji, zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w art. 38a.

3. Prezes URE odmawia udzielenia koncesji, gdy wnioskodawca nie spełnia wymaganych przepisami warunków.

Znowelizowano również art. 37 ustawy – Prawo energetyczne i po nowelizacji brzmienie jest następujące (oznaczono zmieniane elementy przepisu):

1. Koncesja powinna określać:
1) podmiot i jego siedzibę lub miejsce zamieszkania;
2) przedmiot oraz zakres działalności objętej koncesją;
3) datę rozpoczęcia działalności objętej koncesją oraz warunki wykonywania działalności;
4) okres ważności koncesji;
5) szczególne warunki wykonywania działalności objętej koncesją, mające na celu właściwą obsługę odbiorców, w zakresie:
a) zapewnienia zdolności do dostarczania paliw lub energii w sposób ciągły i niezawodny, przy zachowaniu wymagań jakościowych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 1-4, 7 i 8,
b) powiadamiania Prezesa URE o niepodjęciu lub zaprzestaniu bądź ograniczeniu prowadzenia działalności objętej koncesją, w okresie jej obowiązywania;
6) zabezpieczenie ochrony środowiska w trakcie oraz po zaprzestaniu koncesjonowanej działalności;
7) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile przedsiębiorca taki numer posiada, lub numer równoważnego rejestru państw członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Turcji oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP).

1a. W przypadku koncesji, o której mowa w art. 33 ust. 1b, koncesja określa ponadto numer, za pomocą którego podmiot jest identyfikowany na potrzeby podatku od towarów i usług, nadany zgodnie z art. 97 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

1b.W przypadku koncesji, o której mowa w art. 33 ust. 1b, udzielanej przedsiębiorcy zagranicznemu prowadzącemu działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach oddziału z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej utworzonego na warunkach i zasadach określonych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej dane wskazane w ust. 1 pkt 1, 2 i 7 oraz ust. 1a dotyczą oddziału tego przedsiębiorcy.

1c. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane zgłaszać Prezesowi URE zmiany danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 oraz w art. 35 ust. 1c pkt 5 i 7, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian.

2. Koncesja powinna ponadto określać warunki zaprzestania działalności przedsiębiorstwa energetycznego po wygaśnięciu koncesji lub po jej cofnięciu.

3.(uchylony)

Jednocześnie dokonano zmian w art. 41 ustawy – Prawo energetyczne i po nowelizacji brzmienie jest następujące (oznaczono zmieniane elementy przepisu):

1. Prezes URE może zmienić warunki wydanej koncesji na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego.

2. Prezes URE cofa koncesję w przypadkach:
1) określonych w art. 58 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej;
2) cofnięcia przez właściwego naczelnika urzędu celnego zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub jego wygaśnięcia, jeżeli przed wygaśnięciem podmiot nie uzyskał nowego zezwolenia, w trybie i na zasadach określonych w przepisach odrębnych – w odniesieniu do działalności objętej tym zezwoleniem;
3) w przypadku zmiany, w zakresie określonym w ustawie, warunków wykonywanej działalności gospodarczej objętej koncesją.
2a. Prezes URE cofa koncesję na obrót gazem ziemnym z zagranicą również w przypadku nieutrzymywania, przez przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przywozu gazu ziemnego w celu jego dalszej odsprzedaży odbiorcom, zapasów obowiązkowych gazu ziemnego lub niezapewnienia ich dostępności zgodnie z art. 24 ust. 1 i 2, art. 24a oraz art. 25 ust. 2 albo ust. 5 ustawy wymienionej w art. 33 ust. 1a pkt 2.

2b. Prezes URE cofa koncesję na wytwarzanie paliw ciekłych lub koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą również w przypadku:
1) niespełniania przez przedsiębiorstwo energetyczne któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 33 ust. 1 lub 1b, lub w przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 33 ust. 3;
2) posługiwania się w obrocie paliwami numerem identyfikacyjnym innym niż określony w koncesji zgodnie z art. 37 ust. 1a.

3. Prezes URE cofa koncesję albo zmienia jej zakres w przypadkach określonych w art. 58 ust. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

4. Prezes URE może cofnąć koncesję albo zmienić jej zakres:
1) w przypadkach określonych w art. 58 ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej;
2) w przypadku podziału przedsiębiorstwa energetycznego lub jego łączenia z innymi podmiotami;
3) w przypadku niewykonania obowiązku, o którym mowa w art. 33 ust. 1c lub w art. 37 ust. 1c.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, Prezes URE powiadamia o cofnięciu koncesji właściwego dla podatnika naczelnika urzędu celnego.

Uszczegółowiono również zapisy dotyczące uiszczania kar nakładanych przez Prezesa URE

Zgodnie z dodanym art. 56 ust. 6b ustawy – Prawo energetyczne karę pieniężną, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja Prezesa URE o wymierzeniu kary pieniężnej stała się prawomocna.

Cały tekst nowelizacji dostępny jest na stornie: http://dziennikustaw.gov.pl/du/2016/1052/1

Zmiany zostały opisane również w Komunikacie Prezesa URE nr 33/2016.

Efektywność energetyczna trochę po nowemu

/w , , , /przez

Rada Ministrów przyjęła 23 lutego 2016 r. projekt ustawy o efektywności energetycznej. Dotychczasowe rozwiązania, które miały obowiązywać do końca roku 2015 zostały przedłużone o pełen rok, ale projekt nowej ustawy przewiduje wejście ustawy w życie co do zasady w okresie 30 dni od publikacji.

Zgodnie z projektem ustawy Minister Energii będzie opracowywał co 3 lata Krajowy plan działań dotyczący efektywności energetycznej na który będzie się składać:

  • opis planowanych programów zawierających działania na rzecz poprawy efektywności energetycznej w poszczególnych sektorach gospodarki;
  • określenie krajowego celu w zakresie efektywności energetycznej;
  • informacja o osiągniętej oszczędności energii, głównie w przesyłaniu lub dystrybucji, dostarczaniu oraz końcowym zużyciu energii;
  • strategia wspierania inwestycji w renowację budynków zawierającą: wyniki dokonanego przeglądu budynków znajdujących się w Polsce, określenie sposobów ich przebudowy lub remontu, dane szacunkowe o możliwej do uzyskania oszczędności energii w wyniku ich modernizacji.

Pierwszy Krajowy plan działań dotyczący efektywności energetycznej Minister Energii powinien przekazać Komisji Europejskiej do 30 kwietnia 2017 r.

Z punktu widzenia przedsiębiorstw energetycznych trzeba wskazać na zmiany w zakresie białych certyfikatów i obowiązków w zakresie audytów.

W projekcie ustawy zachowano system świadectw efektywności energetycznej tzw. białe certyfikaty. Świadectwa będzie można nadal uzyskać za przedsięwzięcia skutkujące zwiększeniem oszczędności energii przez odbiorców końcowych, a także zmniejszeniem strat w przesyle i dystrybucji energii elektrycznej, ciepła i gazu. Przewidziano także  stopniowe odchodzenie od uiszczania opłaty zastępczej, która zwalniała z obowiązku podejmowania działań na rzecz zwiększania efektywności energetycznej. W 2016 r. opłata będzie mogła obejmować jeszcze 30 proc. zakresu nałożonego obowiązku, natomiast w 2017 r. – 20 proc., a w 2018 r. jedynie 10 proc. Oznaczać to będzie konieczność realizacji obowiązków poprzez zakup świadectw lub samodzielną realizację przedsięwzięć proefektywnościowych. Wartość obowiązku nie będzie odniesiona do wartości przychodów – a do ilości sprzedanej energii.

Pozytywnie należy ocenić rezygnację z przeprowadzania przetargu przez Prezesa URE, bo jak wiemy przetargi były dotknięte wieloma wadami. Przyspieszy to wydawanie świadectw. Istotnym novum będzie jednak to że nie będą one już wydawane za przedsięwzięcia, których realizacja została zakończona.

Kolejną nowością i niestety obowiązkiem są audyty energetyczne przedsiębiorstwa. Do zlecenia lub przeprowadzenia audytu energetycznego (co 4 lata) będzie zobowiązany przedsiębiorca, określony w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, z wyjątkiem mikro, małego i średniego przedsiębiorcy. Zwolniony zostanie z tego przedsiębiorca posiadający system zarządzania energią (określony we właściwych normach) lub mający system zarządzania środowiskowego – jeżeli w ich ramach przeprowadzono audyt energetyczny przedsiębiorstwa. Audyt będzie przeprowadzał podmiot niezależny od audytowanego przedsiębiorcy.

Oczywiście co stało się regułą przy kolejnych nowelizacjach norm z zakresu energetyki – nowe regulacje „okraszone zostały” licznymi karami administracyjnymi. ustalanymi przez Prezesa URE w drodze decyzji administracyjnej.

Stan na dzień: 23 lutego 2016 r. – na podstawie projektu ustawy. Informacje na temat projektu dostępne na stronie Rządowego Centrum Legislacji.

Grupa P4B

Sprawozdania finansowe przedsiębiorstw energetycznych według nowych zasad

/w , , , /przez

Liczne wątpliwości interpretacyjne przy stosowaniu art. 44 ustawy – Prawo energetyczne były powodem nowelizacji przepisów w tym zakresie. Istota tej nowelizacji sprowadza się do doprecyzowania, iż obowiązek nie obejmuje sporządzania odrębnych całych sprawozdań finansowych dla poszczególnych rodzajów działalności energetycznej, lecz ujawnienia w ramach informacji dodatkowej rocznego sprawozdania finansowego odpowiednich pozycji bilansu oraz rachunki zysków i strat odrębnie dla poszczególnych rodzajów działalności gospodarczej. Istotną zmianą jest uwolnienie przedsiębiorstw energetycznych funkcjonujących w sektorze ciepłowniczym od dodatkowych obowiązków sprawozdawczych.

Ustawodawca w sposób szczególny podszedł do sprawozdań sporządzanych dla roku 2015. Dał w tym zakresie możliwość korzystania z dotychczasowych regulacji lub wdrożenie nowych. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 1618)  przepisy art. 44 ustawy- Prawo energetyczne, w brzmieniu znowelizowanym, mają zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się od dnia 1 stycznia 2016 r. Jednocześnie przedsiębiorstwo energetyczne może zastosować przepisy art. 44 ustawy Prawo energetyczne w znowelizowanym brzmieniu, do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy kończący się po dniu wejścia w życie nowelizacji niniejszej ustawy.

Treść po nowelizacji

Treść przed nowelizacją
Ust.1 Przedsiębiorstwo energetyczne, zapewniając równoprawne traktowanie odbiorców oraz eliminowanie subsydiowania skrośnego, jest obowiązane prowadzić ewidencję księgową w sposób umożliwiający odrębne obliczenie kosztów i przychodów, zysków i strat dla wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie:1) dostarczania paliw gazowych lub energii, w tym kosztów stałych, kosztów zmiennych i przychodów, odrębnie dla wytwarzania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami gazowymi lub energią, magazynowania paliw gazowych i skraplania gazu ziemnego lub regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego, a także w odniesieniu do grup odbiorców określonych w taryfie;2) niezwiązanym z działalnością wymienioną w pkt 1. Przedsiębiorstwo energetyczne, zapewniając równoprawne traktowanie odbiorców oraz eliminowanie subsydiowania skrośnego, jest obowiązane prowadzić ewidencję księgową w sposób umożliwiający odrębne obliczenie kosztów i przychodów, zysków i strat dla wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie:1) dostarczania paliw gazowych lub energii, w tym kosztów stałych, kosztów zmiennych i przychodów, odrębnie dla wytwarzania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami gazowymi lub energią, magazynowania paliw gazowych i skraplania gazu ziemnego lub regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego, a także w odniesieniu do grup odbiorców określonych w taryfie;2) niezwiązanym z działalnością wymienioną w pkt 1.
Ust. 1a Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane do sporządzania, badania, ogłaszania i przechowywania sprawozdania finansowego na zasadach i w trybie określonych w przepisach o rachunkowości.
Ust. 2 W celu spełnienia wymogów mających zapewnić równoprawne traktowanie odbiorców oraz wyeliminowanie subsydiowania skrośnego pomiędzy działalnościami, o których mowa w ust. 1, w ramach ujawnień w informacji dodatkowej rocznego sprawozdania finansowego, o którym mowa w ust. 1a, należy przedstawić odpowiednie pozycje bilansu oraz rachunki zysków i strat odrębnie dla poszczególnych rodzajów wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, przesyłania, dystrybucji lub magazynowania paliw gazowych, obrotu paliwami gazowymi, skraplania gazu ziemnego lub regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego, a także wskazać zasady alokacji aktywów i pasywów oraz kosztów i przychodów do każdej z tych działalności. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane do sporządzania i przechowywania, na zasadach i w trybie określonych w przepisach o rachunkowości, sprawozdania finansowego zawierającego bilans oraz rachunek zysków i strat za okresy sprawozdawcze, odrębnie dla poszczególnych rodzajów wykonywanej działalności gospodarczej, o których mowa w ust. 1.
Ust. 2a Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 49a ust. 2, w ramach ujawnień w informacji dodatkowej rocznego sprawozdania finansowego, o którym mowa w ust. 1a, przedstawia odpowiednie pozycje bilansu oraz rachunki zysków i strat odrębnie dla wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej dla jednostek wytwórczych w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej, dla których nie zakończył się okres korygowania w rozumieniu tej ustawy, oraz wskazuje zasady alokacji aktywów i pasywów oraz kosztów i przychodów do każdej z tych działalności.
Ust. 3 Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, podlega badaniu przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale 7 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. W opinii, o której mowa w art. 65 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, biegły rewident powinien stwierdzić, czy zamieszczone w informacji dodatkowej odpowiednie pozycje bilansu oraz rachunki zysków i strat sporządzone odrębnie dla każdej wykonywanej działalności gospodarczej spełniają wymogi, o których mowa w ust. 2, w zakresie zapewnienia równoprawnego traktowania odbiorców oraz eliminowania subsydiowania skrośnego pomiędzy tymi działalnościami. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, podlega badaniu, zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale 7 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, także w zakresie zapewnienia równoprawnego traktowania odbiorców oraz eliminowania subsydiowania skrośnego pomiędzy działalnościami, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
Ust. 3a Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2a, podlega badaniu przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale 7 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. W opinii, o której mowa w art. 65 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, biegły rewident powinien stwierdzić, czy zamieszczone w informacji dodatkowej, o której mowa w ust. 2a, odpowiednie pozycje bilansu oraz rachunki zysków i strat spełniają wymogi, o których mowa w ust. 2a.
Ust.4 Sprawozdanie finansowe sporządzane przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej powinno zawierać informację o przychodach z tytułu wykonywania prawa własności do sieci przesyłowej lub sieci dystrybucyjnej. Sprawozdanie finansowe sporządzane przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej powinno zawierać informację o przychodach z tytułu wykonywania prawa własności do sieci przesyłowej lub sieci dystrybucyjnej.
Ust.5 Przedsiębiorstwa energetyczne dokonujące zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, są obowiązane do zamieszczenia w sprawozdaniu finansowym informacji o tych zmianach wraz z uzasadnieniem; zmiany te muszą gwarantować porównywalność informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych sporządzonych przed wprowadzeniem tych zmian oraz po ich wprowadzeniu. Przedsiębiorstwa energetyczne dokonujące zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, są obowiązane do zamieszczenia w sprawozdaniu finansowym informacji o tych zmianach wraz z uzasadnieniem; zmiany te muszą gwarantować porównywalność informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych sporządzonych przed wprowadzeniem tych zmian oraz po ich wprowadzeniu.
Ust.6 Przedsiębiorstwo energetyczne, które nie jest obowiązane na podstawie odrębnych przepisów do publikowania sprawozdań finansowych, udostępnia te sprawozdania do publicznego wglądu w swojej siedzibie. Przedsiębiorstwo energetyczne, które nie jest obowiązane na podstawie odrębnych przepisów do publikowania sprawozdań finansowych, udostępnia te sprawozdania do publicznego wglądu w swojej siedzibie.

 

Grupa P4B

Konferencja naukowa „Bezpieczeństwo energetyczne na wspólnym rynku energii UE”

/w , , /przez

konferencja

28 kwietnia 2015 r. na Wydziale Zarządzania Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza odbędzie się Konferencja naukowa „Bezpieczeństwo energetyczne na wspólnym rynku energii UE”.

Zasadniczym celem konferencji jest ukazanie tematyki bezpieczeństwa energetycznego w kontekście kształtującego się wspólnego rynku energii UE. Z tego względu przedstawione zostaną następujące zagadnienia: bezpieczeństwo energetyczne UE i Polski, polityka energetyczna-klimatyczna UE, rynki finansowe a rynki energii oraz model integracji wspólnego rynku energii UE.

W panelu WYZWANIA SEKTORA ELEKTROENERGETYCZNEGO – Piotr Lentyński – przedstawi referat pt. Dostęp źródeł kogeneracyjnych do sieci ciepłowniczych – ocena aktualnych rozwiązań prawnych. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE podkreśla znaczenie wysokosprawnej kogeneracji oraz jej stosowania w systemach ciepłowniczych i chłodniczych w kontekście oszczędności energii pierwotnej. Państwa członkowskie powinny przeprowadzić kompleksową ocenę potencjału wysokosprawnej kogeneracji oraz stosowania systemów ciepłowniczych i chłodniczych oraz wprowadzić środki i procedury wspierających instalacje kogeneracyjne. Tematem wystąpienia będą bariery dostępu źródeł kogeneracyjnych do sieci ciepłowniczych i możliwość sprzedaży ciepła do odbiorców przyłączonych do sieci ciepłowniczych przedsiębiorstw już funkcjonujących stosujących wyłącznie wytwarzanie rozdzielone w zakresie produkcji ciepła. Tematyka wystąpienia odnosi się także do barier rozwoju gereneracji rozproszonej energii elektrycznej.

 

Grupa P4B

Świadectwa pochodzenia – gdzie szukać wysokości obowiązków

/w , , , /przez

Kogeneracja (żółte, fioletowe i czerwone certyfikaty)

Zakres obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectwa pochodzenia z kogeneracji lub uiszczenia opłaty zastępczej regulują obecnie przepisy ustawy z dnia 14 marca 2014 r.o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r. poz. 490) – Internetowy System Aktów Prawnych

Zgodnie  z art. 4 tej ustawy:
1. Zakres obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectwa pochodzenia z kogeneracji lub uiszczenia opłaty zastępczej, o którym mowa w art. 9a ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy – Prawo energetyczne), określa się:
1) dla jednostki kogeneracji, o której mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, na poziomie:
a) 3,9% w 2014 r.,
b) 4,9% w 2015 r.,
c) 6,0% w 2016 r.,
d) 7,0% w 2017 r.,
e) 8,0% w 2018 r.; Czytaj więcej →

Grupa P4B

Problematyka legalizacji układów pomiarowych

/w , , , /przez

Szczegółowe zasady legalizacji układów pomiarowych określają w prawie polskim przepisy ustawy z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2013 r. poz. 1069, ze zm.) a także przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 7 stycznia 2008 r. w sprawie prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych (Dz. U. z 2008 Nr 5, poz. 29, ze zm.). Wszystkie akty prawne dostępne są w Internetowym System Aktów Prawnych – ISAP.

Przyrządy pomiarowe, które mogą być stosowane:
1) w ochronie zdrowia, życia i środowiska,
2) w ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego,
3) w ochronie praw konsumenta,
4) przy pobieraniu opłat, podatków i innych należności budżetowych oraz ustalaniu opustów, kar umownych, wynagrodzeń i odszkodowań, a także przy pobieraniu i ustalaniu podobnych należności i świadczeń,
5) przy dokonywaniu kontroli celnej,
6) w obrocie
– i są określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 8 ust. 6 – Prawa o miarach, podlegają prawnej kontroli metrologicznej.

Czytaj więcej →